Boğaziçi Üniversite’sine ilk kaydımı yaptırdığım dönemde hedeflerimin arasında yurt dışındaki üniversitelerle öğrenci değişim programına katılma isteği de vardı. Bu isteğimi gerçekleştirmek çeşitli nedenlerden dolayı kısmet olmayınca ben de yaz stajımı yurt dışında yapmaya karar vererek bu konuda BÜ öğrencilerine staj olanakları temin eden BYV’ye başvurdum. Vakıf yöneticileri talebimle ilgilenerek, vakfımız mensuplarından Ekonomi 2006 mezunu Hasan Köylü ile temasa geçtiler. Çalık Holding’in Uzak Doğu ülkeleri ofisinde iş hayatına devam eden genç bir yönetici olan Hasan Köylü Ağabeyimiz “Pasaportunu al” hemen gel dedi.
Ben de vakit kaybetmeden hazırlıklarımı tamamlayarak, geçmiş zaman diye tabir edilen dönemlerde dedelerimizin askerlik yaptığı Kore’ye gittim. Bu ülkede, Çin, Hon Kong ve Japonya’ya “denim” denen kot pantolon kumaşı ihraç eden Çalık Korea şirketinde Ağustos ayı süresince staj yaptım. 30 günlük staj süresince iş hayatına dair güzel malumatlar ve tecrübeler edinerek, ithalat, ihracat proseslerinin yanında bir Türk şirketinin yurt dışında işleyişi hakkında bilgi sahibi oldum.
Yabancı bir ülkede staj yapmanın yanında farklı bir kültürle de tanıştım. Beni Kore’de en çok hayrete düşüren, insanların dürüstlüğü ve kurallara uymak için gösterdikleri özen oldu. Bu dürüstlüğü ve tabiata gösterilen özeni ne hikmetse ülkemde her zaman bulamıyorum!
Kore şehirlerinin alt yapısı çok güzel dizayn edilmiş. Oralarda çok sık yağmur yağmasına rağmen yollarda ve kaldırımlarda en küçük bir çamur parçası dahi yok. Şehirleri çepeçevre kuşatan metro ağları sayesinde şehir içi ulaşım çok kolay, adeta yerin altında 3-4 katlı ayrı bir dünya daha var.
Yemek kültürleri bizimkinden çok farklı… Kore halkı, bizim ekmek tüketimimize benzer şekilde pirinç tüketiyorlar. Balık ve deniz ürünleri, Kore mutfağının vazgeçilmezi… Balık neredeyse her gıda maddesine girmiş; çorbasından, çerezinden, kurutulmuşuna kadar bir çok farklı şekilde tüketiliyor.
Meyve ve sebze Kore’de üretilemeyip ithal edildiği için Türkiye’ye nazaran çok pahalı. Meyveler taneyle, karpuz ise dilimle satılıyor. Türkiye, Kore’ye arasındaki uzun mesafe dolayısıyla meyve-sebze ihraç edemiyor; daha çok tahıl ve kuru gıda türevlerini ihraç ediyor.
Kore Savaşı’nda Korelilere yardım için menfaatsiz olarak gönderilen savaş ordusu onların kalbini fethetmiş… Koreliler Türklere karşı bir hayli sempati duyuyorlar. Hatta, içlerine bizi de dâhil ederek, Asya Ülkeleri Birliği kurma projesinden bahsediliyor.
Kore’de staj tecrübem birçok yönüyle çok güzeldi. Yaşayarak çok şey öğrendiğimi düşünüyorum. Öğrencilik dönemimde, karşılıksız hizmeti kendine şiar eden bir STK ile teşrik-i mesai içinde olduğum için kendimi talihli hissediyorum.
Özlem Alkap
BÜ Ekonomi-3
